Is Heineken een pale ale?

Pale ale is een populaire bierstijl die hopgericht is, een moutige smaak heeft, een gouden tot amberkleur heeft en matig sterk is. Gebrouwen met bleke mout en ale gist, overbrugt pale ales de kloof tussen donkere stouts en lichte lagers. Ze zijn vol van smaak, maar niet te zwaar, dus de stijl is zeer toegankelijk. De oorspronkelijke pale ales werden gemaakt in Engeland, en de stijl vonkte de Amerikaanse ambachtelijke bier scene. De stijl omvat Engelse moutige ales, evenwichtige Amerikaanse brouwsels, Belgische session ales, en hoppige IPA’s.

Snelle feiten

• ABV: 4-6%
• Bitterheid: 20-50 IBU
• Kleur: 4-16 SRM

Wat is het verschil tussen Pale Ale en Pils?

Pilsbieren zijn bleke lagerbieren en sommige bieren van die stijl hebben de bleekgouden kleur van lichtere pale ales. De twee stijlen zijn zeer drinkbaar en beantwoorden aan de smaak van de gemiddelde bierdrinker, maar ze zijn ook zeer verschillend.

Het belangrijkste verschil zit in de gist. Pilsbieren worden gebrouwen met ondergistende pilsgist, terwijl voor pale ales bovengistende ale-gist nodig is. In het glas zijn pilsners doorgaans helder en pale ales enigszins ondoorzichtig. De smaak van pale ales is moutiger, bitterder en hoppiger dan de zuivere, knapperige lagers.

Het verhaal van pale ales begon in 1703 toen de brouwers in Burton-on-Trent in Engeland op zoek waren naar een manier om een consistenter en bleker bier te produceren. In de ovens van die tijd werd hout gebruikt, dat moeilijk te controleren was en vaak resulteerde in een donker gebrande of zelfs verschroeide gerst. De brouwers ontdekten dat cokes – een bewerkte vorm van steenkool die heet en gelijkmatig brandt – hen het gewenste heldere, amber- of koperkleurige bier opleverde.

Deze bleke mout werd gecombineerd met het harde water van het gebied en meer inheemse hop dan gebruikelijk (traditioneel Fuggles, Kent Goldings, en Northern Brewer) om de pale ale stijl te completeren. Britse soorten mogen een beetje kristalmout bevatten, maar gewoonlijk niet meer dan 20 procent. Ze streven ook naar een kleur die niet donkerder is dan 20 tot 40 SRM (de Standard Research Method).

Stijlen

De Engelse pale ale stijl werd overgenomen door Belgen, Amerikanen, en andere brouwers in de wereld, waarbij elk de weg van het bier een beetje anders insloeg. Het blijft een stijl die vergevingsgezind is ten aanzien van innovatie.

Britse Pale Ale

De traditionele Britse pale ale (of Engelse stijl pale ale) omvat bitter en ESB (“extra special bitter”) bieren. Het is een aangenaam en ingetogen bier met een moutig profiel, net genoeg houtachtige of licht bloemige hop voor evenwicht, en wat fruitige toetsen in de volle body. De bitterheid varieert van 20 tot 40 IBUs; de kleur is meestal goudkleurig tot koper; en de helderheid is helder tot briljant.

Amerikaanse Pale Ale

De American Pale Ale (APA) ontstond in 1980 met de introductie van de Sierra Nevada Pale Ale. In deze versie wordt de moutigheid vaak teruggeschroefd en wordt gebruik gemaakt van agressievere Noord-Amerikaanse hop, zoals Cascade en Centennial. Het is vaak een opwindend en kruidig brouwsel met een medium body en citrus en tropische fruit accenten. De kleur varieert van diep goudkleurig tot koper- tot lichtbruin. Het gemiddelde alcoholgehalte en het bereik van 30 tot 50 IBU is ook kenmerkend voor pale ales.

India Pale Ale

India pale ales (IPA’s) waren een Engelse creatie uit de jaren 1820, en de Amerikanen hebben ze tot nieuwe hoogten gebracht. Het heeft zich ontwikkeld tot een eigen stijl, maar is nog steeds een pale ale.

Het kenmerkende profiel van een IPA is een versterkte hoppigheid, bitterheid en alcoholgehalte. De IPA in Engelse stijl behoudt een afgeronde smaak en een hop-moutbalans die kenmerkend is voor de pale ales van het land. Typisch, ze zijn 5 procent tot 7 procent ABV en slechts 35 tot 63 IBUs.

Ameican IPA’s zijn fruitiger, bloemiger, en zelfs hoppier-typisch tussen 50 en 70 IBUs. Imperial (of dubbele) IPA’s halen alles uit de kast. Het is het bier voor “hopheads” met IBU’s die kunnen oplopen tot 100 en een alcoholgehalte tussen 7 procent en 11 procent ABV.

Belgische stijl Pale Ale

De Belgian-style pale ales hebben meer karamel en getoaste mout smaken en gouden tot koperen kleuren. De hoppigheid is merkbaar, maar relatief mild, en valt in het 20 tot 30 IBU bereik. Het is een sessiebier met duidelijke invloeden van de Engelse ales.

Hoe een Pale Ale serveren

De meeste pale ales worden het best geserveerd op keldertemperatuur, tussen 50 en 60 graden Fahrenheit. Sommige IPA’s en Amerikaanse pale ales zijn beter iets kouder, maar niet lager dan 45 graden. Als algemene regel geldt: hoe hoppiger het bier, hoe warmer het moet zijn.

Voor glaswerk is de nonick (of nonic) pint een goede algemene keuze. Het heeft een bolling ongeveer driekwart van de rand, die even breed is als de bodem. Het standaard pintglas werkt ook goed. Belgische en Amerikaanse pale ales, met inbegrip van IPA’s, worden vaak geserveerd in een tulp met steel. In dit glas blijft het bier op temperatuur en komen de schuimkraag en het koolzuur tot zijn recht.

Bij het inschenken van pale ales houdt u het glas schuin onder een hoek van 45 graden, en schenkt u op de zijkant van het glas. Als het glas vol is, zet het dan rechtop.

Combinaties met eten

Het brede scala aan pale ale interpretaties maakt het moeilijk om de soorten voedsel die goed passen bij deze stijl te generaliseren.

Britse pale ales kunnen worden genoten met een breed scala van voedingsmiddelen, met inbegrip van pittige gerechten uit India en Azië, alsmede lichtere gerechten van het Verenigd Koninkrijk. Hoppier pale ales gebrouwen buiten Engeland gaan het beste met eenvoudiger gerechten, zoals gegrild vlees, salades, en geroosterde kip.

Beste merken

Het zou onmogelijk zijn om bij te houden of lijst van elke pale ale op de markt. Deze bieren zullen elk de algemene kenmerken van deze stijl behouden, hoewel elk uniek is.

Misschien bent u ook geïnteresseerd in de volgende onderwerpen