Als het aankomt op anti-aanbak kookgerei, lijken er twee verschillende kampen van mensen te zijn. Er zijn mensen die een Teflon pan weggooien zodra er een krasje op zit, hoe klein ook. En dan zijn er mensen die een pan gebruiken waarop zoveel krassen zitten dat het lijkt alsof iemand er met een bandschuurmachine overheen is gegaan. Volgens de San Francisco Gatebestaat de Teflon coating die verantwoordelijk is voor anti-aanbak kookgerei al meer dan 60 jaar, en mensen maken zich al bijna net zo lang zorgen dat er stukjes van in hun eten terechtkomen.
Metalen keukengerei en zelfs schoonmaaksponsjes kunnen immers vrij gemakkelijk stukjes teflon wegkrabben, en het perfluoroctaanzuur (PFOA) dat oorspronkelijk werd gebruikt bij de verwerking van teflon is in verband gebracht met kanker bij laboratoriummuizen. Niemand wil dat in zijn roerei. Wordt de pan met krassen die je drie jaar geleden bij Walmart kocht, je dood?
Uw bekraste anti-aanbakpan is geen gevaar voor de gezondheid
Mensen houden van pannen met antiaanbaklaag omdat ze met minder olie kunnen koken, en ze veel sneller schoonmaken dan een traditionele metalen pan. Teflon mag dan een van de grootste bijdragen van de wetenschap aan de keuken zijn, maar dat betekent niet dat mensen het willen in in hun keuken. Gelukkig betekent het niet dat de Magere Hein op het punt staat aan te kloppen, zelfs niet als je Teflonvlokken binnenkrijgt die hun weg vinden in je eten.
Volgens Scientific Americanhebben de meeste fabrikanten van antiaanbakpannen het gebruik van PFOA in hun teflon geleidelijk afgebouwd, en alle kleine stukjes die je hebt gegeten zullen gewoon door je spijsverteringskanaal gaan. En zelfs als je een superoude pan gebruikt met een coating van PFOA-bewerkt teflon, is er nog goed nieuws te melden. Joe Schwarcz, directeur van McGill University’s Office for Science & Society, zegt dat als het op gifstoffen aankomt, de dosering de sleutelfactor is bij vergiftiging (via The Los Angeles Times).
Schwartz voerde zelfs een experiment uit met een zwaar bekraste kookpan en analyseerde het PFOA-gehalte. De pan produceerde niet eens het PFOA-gehalte dat nodig zou zijn om een schadelijk effect te veroorzaken, zelfs niet bij een kind van 20 pond. “Het komt er dus op neer dat blootstelling aan PFOA van een pan met tefloncoating onbetekenend is,” bevestigde Schwartz.
Het enige echte nadeel van het gebruik van een bekraste pan met antiaanbaklaag is dat de antiaanbakfactor niet meer zo goed is als vroeger.